حکم تحريمي اعانة بر اثم و عدوان، با تکيه بر اسناد فقهي چند به‏ ويژه برگرفته از آية کريمة «وَ لَا تَعاوَنُوا عَلَي الإِثمِ وَ العُدوانِ» است و به مثابه قاعدة فقهي سترگي قرن‏ها مورد توجه دانشيان، مؤلفان و قواعد نويسان فقه قرار داشته است. منصفانه بايد اذعان کرد که فقيهان اسلام به‌ويژه اماميه با موشکافي ‏هاي ويژة خود معارف ژرف و ناب فقهي را از درون اين آية کريمه بيرون کشيده ‏اند. جنبه ‏هاي متنوع مستفاد از اين کريمه در سراسر پهنة دانش فقه و قلمروهاي متمايز فقه سياسي، اجتماعي، جزايي و مدني گسترده است؛ آن گونه که هر بخش را به تنهايي نيازمند پژوهش‏هاي وسيع و تفصيلي ساخته است. در اين ميان بيشترين بحث‏هاي دقيق و عالمانه در ضمن مکاسب محرمه و دست ه‏اي از معاملات که بر آن آثار حرام ترتيب مي ‏يابد صورت گرفته است. درنگ در آثار فقهي در عصر شکوفايي و تعالي فقه معاملات به‏ ويژه کتاب مکاسب شيخ اعظم انصاري (ره) و آثار ديگر فقيهان نوانديش و ژرف نگري که اين کتاب را تحشيه کرده و ديدگاه‏ هاي مؤلف عظيم القدر آن را بسط داده و يا به نقد کشيده‏ اند خواننده را به سوي بخشي از دستاوردهاي علمي موضوع دلالت مي‏ کند. 

از بخشي از خصايص وزين پيش رو اين‏‏ گونه مي ‏توان نام برد:

-      بررسي دقيق و درايت ورزي عميق در گفته‏هاي فقيهان و ارائة گزارشي کامل و کم نظير در موضوع بحث.

-      هدايت بحث‏هاي فقهي از دريچة فقه مقارن و بررسي آراي فقيهان اهل سنت به موازات اماميه، مقايسه و تحليل مبتکرانه آن‏ها.

-   بررسي ردپاهاي بحث در قانون مدني ايران، به‏ويژه با عنايت به اينکه بسياري از مؤلفان حقوقي و شارحان قانون مدني بحث از مشروعيت جهت معامله را به مثابه يکي از ارکان صحت معامله الهام يافته از مباحث فقهي مرتبط در مکاسب محرمه يافته‏اند.

-      مطالعة تطبيقي در حقوق دو کشور مصر و انگلستان و سراغ گرفتن از تأسيسات مشابه حقوقي در اين دو نظام حقوقي.