📌كتاب حاضر مشتمل بر ١۴ فصل است، نويسنده محترم در قسمتی از فصل چهاردهم پیرامون  بيان انواعی از بزه ديدگی، راجع به بزه ديدگان نوزادربايی به وسيله عضوغيرخانوادگی بيان داشته است :
📌مطالعه خانواده هايی كه نوزادشان از بيمارستان، منزل يا مكان های اجتماعی دزديده شده، از اوايل دهه ١٩٨٠ در جريان است. اطلاعات به دست آمده نه فقط براي واحدهاي خدمات سلامت ذهني مرتبط با اعضاي خانواده بلكه براي موضوعات و جريان حقوقي ويژه اين نوع جرم، مهم بوده است.
📌در موارد ربودن ها گاهي صدمه و خشونت به كودك وارد ميشود و گاهي به خانواده او و اثر اين صدمات متفاوت هستندمثلا حتي زمان، كه گاه، التيام بخش زخم ها است، در بسياري موارد قضاياي قتل والدين يا كودك در نوزادربايي، كمكي از دستش بر نمايد.
📌در دوره هاي مختلف تمركز بر مكان هايي كه ربايش كودك از انجا صورت ميگیرد ثابت نيستد مثلا در مواقعي بيشتر از خانه ها و در برخي مواقع بيشتر از مكان هاي عمومي و امثالهم.
📌دو نكته راجع به ربايش از مكان هاي عمومي يا منازل هست كه اول ربايندگان غالبا خود را در قالب مهمان يا بازديدكننده جا مي زنند و دوم اين كه در اين دو مكان، شانس كمتري براي پیداشدن نوزاد هست.