تجربه نشان داده؛ دانشجویانی که در یک دانشگاه و در یک‌رشته و یک کلاس در کنار هم تحصیل می‌کنند به دو دسته تقسیم می‌شوند.

دسته اول: دانشجویانی هستند، علاقه‌مند به تحصیل و بالا بردن مرتبه علمی خود. این دانشجویان با علاقه فراوان، مطالعه اولیه و شناخت کامل نسبت به رشته تحصیلی آینده خود، در کنکور شرکت می‌کنند و با اطمینان در رشته مورد علاقه خود قبول می‌شوند.

دسته دوم: دانشجویانی هستند که علاقه چندانی به تحصیل و بالا بردن مرتبه علمی خود ندارند و هدف آن‌ها از شرکت در کنکور دانشگاه‌ها، قبول شدن در یکی از رشته‌های علمی و گرفتن مدرک دانشگاهی به‌منظور پیدا نمودن شغلی مناسب و کسب درآمدی بیشتر می‌باشند.

این دو دسته دانشجو با هدف‌های متفاوت در کنار هم در دانشگاه مشغول تحصیل می‌شوند و دروس عمومی و تخصصی خود را، یکی‌یکی پاس می‌کنند. هنگام گذراندن واحدهای درسی دیده‌شده است، دانشجویی از دسته اول به فراگیری درس بخصوصی، علاقه زیادی نشان می‌دهد، آن درس را خوب می‌فهمد و اغلب از نظر درسی از هم‌کلاسی‌های خود جلوتر می‌باشد و همیشه برای حل مسائل مرتبط با آن درس، مطالعه و تلاش می‌کند. در نتیجه در مورد آن درس و موضوعات و منابع مرتبط با آن، شناخت زیادی پیدا می‌کند. مسلماً برای چنین دانشجویی که مرتباً در رابطه با آن درس در حال مطالعه، بررسی، و شناسایی مسائل و منابع آن می‌باشد؛ مسائل جدیدی پیش خواهد آمد که تاکنون برای حل آن از سوی دیگران اقدامی به عمل نیامده است. بنابراین: این مسائل بهترین موضوعاتی برای تحقیق و پیشنهاد عنوان پایان‌نامه خواهند بود. لذا: این دانشجو که با علاقه‌مندی زیاد در مورد این درس مطالعه کرده و با مسائل و منابع آن شناخت کافی دارد، بدون هیچ دغدغه‌ای، عنوان پایان‌نامه خود را که احتمالاً از پیش انتخاب کرده به¬موقع جهت تصویب پیشنهاد می‌دهد. یک چنین عنوانی به‌سرعت در گروه علمی مربوطه و شورای دانشکده و دانشگاه به تصویب خواهد رسید. اما دانشجویی که از دسته دوم می‌باشند، به علت نداشتن انگیزه برای بالا بردن رتبه علمی خود، دروس خود را با زحمت و با گرفتن حداقل نمره قابل‌قبول پاس می‌کند، لذا: هیچ‌گونه پیش‌بینی برای انتخاب و پیشنهاد عنوان پایان‌نامه خود نمی‌کند تا زمانی که اجباراً بایستی عنوان پایان‌نامه خود را ارائه دهد، در این موقع او گیج می‌شود، که چه باید بکند. از اساتید کمک می‌گیرد. اساتید هم ضمن راهنمایی‌های لازم، عناوینی را به وی پیشنهاد می‌دهند. درنتیجه دانشجو تعدادی عنوان پایان‌نامه جمع‌آوری کرده و آن‌ها را به گروه علمی خود پیشنهاد می‌کند درحالی‌که هیچ¬گونه شناختی و یا مطالعه اولیه‌ای روی آن‌ها ندارد. گروه علمی عناوین پیشنهاد شده دانشجو را بررسی می‌کند و با اعمال‌نظر روی آن‌ها، یکی از عناوین را مورد تصویب قرار داده و به دانشجو اعلام می‌گردد. این نوع انتخاب عنوان و تصویب آن، مشکلات فراوانی را برای دانشجو و مسئولین دانشکده و دانشگاه به وجود خواهد آورد. که باعث هدر رفتن زمان و صرف هزینه‌های زیادی خواهد شد.

علم پژوهش به طریقی صحیح و اصولی، برای دانشجویان الزامی می‌باشد. این علم، اگر توسط اساتید با تجربه و دلسوز تدریس شود؛ باعث می‌گردد، دانشجو با نحوه انتخاب عنوان برای ارائه به‌صورت مقالات علمی و یا تدوین پایان‌نامه آشنا گردد. و بتواند به‌موقع موضوع پژوهش خود را انتخاب و پیشنهاد نماید و از مشکلات خود و دانشگاه بکاهد.

از طرفی دیگر، برای درس پژوهش، اساتید محترم با توجه به تجربه شخصی و با سلیقه خود، مطالبی را برای دانشجویان ارائه می‌كنند. لذا این موضوع از یکنواختی تدریس می‌کاهد. نگارنده با کمک گرفتن از اساتید محترم این درس، تصمیم به تدوین این کتاب گرفتم تا بتوان الگویی برای تدریس درس پژوهش دانشجویان حقوق باشد و از این‌ جهت راه‌گشای حل مقداری از مشکلات پیش‌گفته گردد.