این کتاب مشتمل بر سه گفتار است که با زبان ساده به تاریخچه، تعاریف، گونه‌ها و رویکرد‌های پیشگیری و جنبه‌های مثبت و منفی آن پرداخته و تلاش شده است تا حد امکان مرز رویکردهای مختلف پیشگیری از بزهکاری روشن گردد. رویکردهای امیدبخش، مراحل کلیدی یک اقدام پیشگیرانه و نیز جهت‌گیری‌های پیشگیری از بزهکاری در آینده، ازجمله دیگر محورهایی است که با‌هدف تبیین موقعیت پیشگیری موردتوجه نویسنده قرارگرفته و در پایان به‌طور مستدل، ضمن احصاء دلایل تقدم پیشگیری بر درمان، چنین نتیجه‌گیری شده است که به‌جای کوبیدن بر طبل «جنگ علیه جرم و انحراف» و در پیش گرفتن شیوه¬های تهاجمی، حذفی، طرد محور و قهرآمیز، می‌توان بر سیاست و رویه¬های ایجابی یعنی پیشگیری از بزهکاری و جذب و ادغام بزهکار در جامعه اتکا کرد. دولت‌ها اگر در مبارزه با مظاهر بزهکاری سخت‌گیرند، باید به همان اندازه در مبارزه با علل بزهکاری نیز سخت‌گیر باشند. توسل به پیشگیری که مستلزم علت‌شناسی جنایی می‌باشد، هم از منظر فلسفی، هم اقتصادی، در درازمدت و نیز میان‌مدت، امیدوارکننده و نویدبخش‌تر است.
به‌منظور آشنایی بیشتر دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری حقوق جزا و جرم‌شناسی با کتاب‌شناسی فارسی در حوزه پیشگیری و نیز کمک به فراهم شدن زمینه و لوازم تحقیق در این خصوص، منابع مرتبط در پاورقی این کتاب ذکر و به مناسبت برخی از قوانین و مقررات و نیز رویه‌های داخلی تحلیل و در انتها نیز منابع تکمیلی ضمیمه شده است.