همان‌گونه که از عنوان کتاب نیز برمی‌آید این اثر به بررسی روابط ایران و اروپا از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا دوره حاضر می‌پردازد. ازاین‌رو و به‌منظور فهم بهتر موضوع در چارچوب سازماندهی و تنظیم مطالب کتاب لازم دیدم ابتدا شمه‌ای از روند تاریخی روابط ایران و اروپا و نیز چارچوب تئوریک موضوع را توصیف و تبیین نموده و سپس روابط طرفین را در دوره‌های مختلف اجرایی رؤسای دولت‌ها در ایران توضیح دهم و هر دورهای را در یک فصل جداگانه بگنجانم. دلیل این امر نیز این بود که در جمهوری اسلامی ایران گرچه اصول و مبانی سیاست خارجی در چارچوب قانون اساسی بیان شده و رهبری نیز سیاست‌های کلان را تبیین و اعلام می‌دارند ولی درعین‌حال رویکرد رؤسای دولت‌ها و سلایق هرکدام و نگرشی که در حوزه سیاست خارجی داشته‌اند و نیز شرایط متحول و متغیر منطقه‌ای و بین‌المللی هرکدام مؤلفه‌ها و پارامترهایی بوده‌اند که موجبات ارائه سیاست‌های خارجی متفاوت را در دوره‌های گذشته به وجود آورده. لذا دلیل این تقسیم‌بندی را باید در تفاوت دیدگاه‌ها و شرایط متغیر منطقه‌ای و بین‌المللی در برهه‌های زمانی متفاوت جستجو کرد که رؤسای جمهور آن را برگزیده و دنبال کرده‌اند.
اگرچه در هر فصلی و متناسب با اولویت‌های سیاست خارجی رؤسای جمهوری کشورمان، مباحث موردبررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته و روابط ایران و اروپا نیز طی دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بطن سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مورد مداقه و تجزیه و تحلیل قرار گرفته ولی این بدان معنی نیست که انقطاعی در این سیر دیده شده است بلکه دقت و تلاش نویسنده معطوف بر این امر بوده است که علی‌رغم گنجاندن موضوعات مربوط به حوزه سیاست خارجی در هر یک از دوره‌های متفاوت در فصل‌های جداگانه درعین‌حال تسلسل و انسجام مطالب نیز در یک روند به‌هم‌پیوسته از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون حفظ شود و ازاین‌رو خوانندگان محترم کتاب از ابتدا تا انتها ارتباط منطقی مباحث را به‌خوبی درک و دریافت خواهند کرد.