قال الله العظیم فی التنزیل

یا داود انا جعلناک خلیفة فی الارض فاحکم بین الناس بالحق (سوره ص، آیه 26)

و قال علی (ع) ... ثم اختر للحکم بین الناس افضل رعیتک فی نفسک (نهج‌البلاغه، دستورالعمل حکومتی حضرت علی (ع) به مالک اشتر)

قضاوت از مناصب حکومتی است و این قدر مهم است که در قرآن کریم تالی تلو نبوت (سوره ص آیه 26) نامبرده شده است.

مرحوم حضرت امام خمینی آن فقیه عالی‌مقام و مرجع جهان تشیع و رهبر کبیر انقلاب اسلامی (ره) در تحریرالوسیله ج 2 ص 364 چنین می‌فرمایند:

... و منصب‌القضاء من المناصب الجلیله الثابتة من قبل الله تعالی للنبیّ (ص) و من قبله لائمة المعصومین (ع) و من قبلهم للفقیه الجامع لشرائوا ...

با عنایت به اینکه تمام وجود انسان فقر و احتیاج است و حقایق عالم این قدر کثیر است که انسان هر چه دانا شود و ادعای دانش و فضل کند درصورت توجه به خلیفة‌ اللهی و عظمت شخصیت انسان که مسجود ملائک واقع شده هرگز ادعای علم و آگاهی نمی‌کند و در مقابل مجهولاتش در پاسخ خداوند که فرمود:

و ما اوتیتم من العلم الا قلیلاً (سوره اسراء، آیه 88)

با پیروی از حضرت امام حسین (ع) که فرمود ... الهی انا الجاهل فی علمی فکیف لا اکون جهولاً فی جهلی ... و من کانت حقایقه دعاوی فکیف لا تکون دعاویه دعاوی ... عرض می‌کنم ... رب انی لما انزلت الیّ من خیر فقیر (سوره قصص، آیه 24) علت نوشتن این کتاب این است که در طول چهل سال خدمتم در نظام قضایی جمهوری اسلامی ایران، مسئله علم قاضی همیشه مورد بحث و ان قیل و قلت در جامعه قضات به مناسبت‌های مختلف مطرح می‌شد و الان هم حتی در عالی‌ترین مرجع قضایی (دیوان عالی کشور) نیز مطرح می‌باشد. اینجانب در این مقوله که خوشه‌چین بزرگانی از خرمن عظیم فقهای عظام و اساتید بزرگواری از حوزه‌های علمیه بوده و از انفاس قدسیه ایشان (کثر الله امثالهم) بهره و حظّ معنوی و اخروی برده و تلمذ کرده­ام. جهت بهره‌برداری فضلا و قضات محترم به رشته تحریر درآوردم تا دین خودم را که گفته­اند «زکات العلم نشره» در این باره ادا کرده باشم.

در این کتاب مسئله علم قاضی و عمل قاضی به علم خودش به اندازه بضاعت مزجاتم بیان شده و امیدوارم مخصوصاً برای قضات خدوم که بنا به فرمایش (اقضی القضات (ع)) افضل رعیت هستند مورد بهره‌برداری و استفاده آنان قرار گیرد. از جمیع کسانی که این کتاب را مطالعه می‌فرمایند. دو استدعا دارم الف ـ اگر به مطالب اشتباه، ناقص و یا غلط با مذاهب خمسه، مخصوصاً مکتب امامیه برخورد کردند؛ بنده را مطلع فرمایند. که آن حضرت فرمود ... احبّ اخوانی الیّ من اهدی الیٍّ عیوبی.