در چند سال اخیر رویکرد مبتنی بر شواهد در حوزه پیشگیری از جرم برای حمایت از برنامه‌هایی استفاده ‌شده است که اثربخشی خود را در کاهش جرائم و بهبود امنیت جامعه نشان داده‌اند. رویکرد مبتنی بر شواهد که به اثربخشی برنامه مربوط می‌شود، مبتنی بر استانداردهای علمی بالای نتایج اثربخشی برنامه است که از مطالعات ارزیابی دقیق حاصل می‌شود.

دفاتر ثبت/پایگاه‌های داده که در دسترس عموم قرار دارند، به‌طور گسترده برنامه‌های مبتنی بر شواهد را منتشر می‌کنند. مفهوم «شواهد» از طریق تداوم اثربخشی برنامه تحقق می‌یابد؛ به همین دلیل است که دسته‌های مختلفی از برنامه‌ها، از «برنامه‌های الگو» تا «برنامه‌های امیدوارکننده» و تا «برنامه‌های ناکارآمد» وجود دارد. بنابراین، رویکرد مبتنی بر شواهد باید توسط مقامات محلی به‌خوبی درک شده و از طریق برنامه‌ها و راهکارهای اجراشده، به‌طور مناسب در جوامع محلی به کار گرفته شود.

از این مفهوم‌سازی سؤالات متعددی به وجود می‌آید که برخی از آن‌ها بی‌پاسخ‌مانده‌اند. به‌عنوان‌مثال، در بین تمام برنامه‌های پیشگیری از جرم مورد پشتیبانی شواهد، چگونه مناسب‌ترین برنامه را انتخاب می‌کنید که پاسخگوی خواسته‌های تأمین‌کنندگان مالی، نیازهای جامعه و ظرفیت‌های سازمان اصلی باشد؟ از کجا می‌توان اطلاعات برنامه‌ها و شیوه‌های پشتیبانی شده توسط شواهد را پیدا کرد؟ چگونه اطمینان حاصل کنیم که راهبردهای مؤثر و چالش‌های بالقوه مدنظر قرار گیرند؟

این گزارش برای ارائه برخی پاسخ‌ها به سؤالات مربوط به استفاده از برنامه‌های مبتنی بر شواهد توسط متصدیان اجرایی و سیاست‌گذاران تهیه شده است. برنامه‌های پیشگیری از جرم مبتنی بر شواهد می­توانند نتایج بهتری نسبت به برنامه­های سنتی داشته باشند، اما برای دستیابی به نتایج مورد انتظار، لازم است که برنامه­ی مناسب برای مخاطبان مناسب انتخاب و با استفاده از راهکارهای مؤثر اجرا شود. این گزارش، بدون اینکه جامع باشد، راهنمایی عملی برای کمک به افراد برای درک بهتر رویکرد مبتنی بر شواهد در پیشگیری از جرم، ارائه یک چارچوب گام‌به‌گام برای راهنمایی آن‌ها در طول انتخاب و اجرای برنامه و همچنین عناصر کلیدی برای تداوم برنامه را پیشنهاد می‌کند. این راهنما نسخه به‌روزرسانی شده و دقیق‌تر از مطلبی است که قبلاً در وب‌سایت امنیت عمومی کانادا منتشر شده بود