استادِ فقید، ژان پرادل در زیر عنوان بخش دومِ آخرین کتاب خود با عنوان «دو قرن سیاست کیفری» در ادامه بحث از جرم انگاری، به «ظهور ارزش های اجتماعی جدید» به عنوان یکی از محورهای جرم انگاری های نوین اشاره نموده و در ادامه به عنوان یکی از مصادیق جرم انگاریهای مستحدث به موارد مرتبط با محیط زیست طبیعی اشاره کرده و در چند صفحه بحث می نمایند. براستی اگر بخواهیم یکی از حوزه های جدید درگیریِ ارزشی و حمایت گرانه حقوق کیفری نوین را در نظام‌های حقوقی پیشرو نام ببریم، همانا، قلمرو حفاظت کیفری از محیط زیست و اقلیم می‌باشد. اگر چه در فرایند ایفای نقش حقوق کیفری از ارزشها همانا، نگرانی تداخل نقش و یا تعاض میان «حقوق کیفری» و «حقوق بشر» وجود دارد اما، از آنجا که تلاش برای پایداری و مانایی محیط زیست طبیعی و اقلیم، خود، یکی از نسل های جدید حقوق بشر می‌باشد و پیوند مستحکمی با هم دارند، از این رو، قطعاً حمایت حقوق کیفری از محیط زیست و اقلیم دقیقاً می‌تواند در راستای احقاق حقوق انسانی و به ویژه نسل‌های آینده باشد. این پژوهش به عنوان یکی از دغدغه های نگارنده نسبت به مسایل مشترک و میان رشته‌ای حقوق کیفری و «محیط زیست» و درجریان فرصت مطالعاتی دردانشگاه استراسبورگ فرانسه، پیگیری و دنبال شد. دورنمای این اثر به دنبال واکاویهای دغدغه مند در برخی متون بین‌المللی و منطقه ای بوده تا تلاش‌ها، کنش‌ها و واکنش‌های کیفری و جرم‌شناسانه آنها را در برابر بزهکاریهای زیست محیطی در حد توان مورد بررسی قرار دهد. تا شاید چراغی فراروی سیاست گذاریهای کیفری زیست محیطی ملی و منطقه‌ای ما باشد. این اثر در پنج فصل تهیه و ارئه گردیده است. اهمیت این موضوع از آن روست که ما در سپهر نظام قانونگذاریمان برای حفاظت از محیط زیست هنوز هم ستاره‌ای نداریم! و کماکان با قوانین کهنه و نحیف، همراه با فقدان «مجموعه قوانین حقوقی و کیفری زیست محیطی» برای این حوزه دست و پنجه نرم می‌کنیم. امید است ضمن تدوین و تنقیح متون لازم، حمایت های فوری و ضروری از حقوق محیط زیست و اقلیم برای جلوگیری عاجل از اضمحلال این گستره خدادادی را به عمل آوریم.