«احاله» یکی از مباحث مهم و تقریباً پیچیدة حقوق بین‌الملل خصوصی است که معمولاً در ضمن بحث از «تعارض قوانین» مورد بررسی قرار می‌گیرد. ازهمین‌رو، در ادبیات حقوقی فارسی، به جز یک کتاب و چند مقالة اندک، مکتوب مستقل دیگری که به‌طور مستوفی به آن پرداخته باشد، وجود ندارد. افزون بر این، در همه این آثار، احاله صرفاً از دیدگاه حقوق عرفی و موضوعه مورد بحث قرار گرفته و به دیدگاه فقهی و حقوقی اسلام درباره احاله که موضوع اصلی این نوشتار است، حتی کمترین اشاره‌ای نشده است.

دستیابی به این هدف، بدون فهم و تحلیل دقیق موضوع «احاله»، در حقوق موضوعه و عرفی، ممکن نیست و فهم احاله نیز، بدون فهم موضوع تعارض قوانین و جایگاه بحث احاله در مجموعه مباحث تعارض قوانین، تقریباً امکان‌پذیر نمی‌باشد، چنان‌که دریافت دیدگاه فقه وحقوق اسلامی هم، بدون توجه به وجود یا عدم وجود نظام تعارض قوانین در فقه و حقوق اسلامی از یک‌سو، و تحلیل کامل احاله در حقوق موضوعه و عرفی از سوی دیگر، میسور نمی‌باشد.

ازاین‌رو، در فصل اول، پس از اشاره‌ای به جغرافیای بحث، نخست برای همگان، به‌ویژه فاضلان فقه‌آشنایی که احیاناً ممکن است با ادبیات بحث احاله، آشنایی قبلی نداشته باشند، به تبیین حقوق بین‌الملل خصوصی، تعارض قوانین و جایگاه احاله درآن می‌پردازیم، سپس گزارشی هرچند اجمالی درباره وجود نظام تعارض قوانین در فقه وحقوق اسلامی ارائه می‌کنیم؛ زیرا بدون وجود نظام تعارض قوانین، بحث از احاله، سالبه به انتفاء موضوع خواهد بود، اما تحلیل منطقی احاله و نگاه فقه اسلامی به آن را در ضمن مباحث اصلی، مطالعه خواهیم کرد. فصل دوم کتاب، به شناخت احاله می‌پردازد و در فصل سوم، احاله در عمل و حقوق کشورها مورد بحث قرار می‌گیرد و در فصل چهارم احاله در نظر و اندیشه دانشمندان حقوق، موضوع بحث واقع می‌شود. فصل پنجم، به تحلیل منطقی احاله و نتائج حاصل از آن اختصاص دارد. پس از روشن شدن نسبی مفهوم، حکم و فلسفه احاله، سرانجام در فصل ششم، احاله در فقه و حقوق اسلامی، مورد بحث قرار می‌گیرد.

اگرچه موضوع این نوشتار، کلیت بحث احاله است، اما ازآنجاکه هم در حقوق ایران، به استناد ماده 973 قانون مدنی، و هم در فقه و حقوق اسلامی، احاله بیشتر در قلمرو احوال شخصیه قابل طرح است، رویکرد اصلی این نوشتار متوجه احوال شخصیه است.