- امتیاز
- نام کتاب جامعهشناسی خودمانی یک امپراطوری (تلخ و شیرین آمریکا)
- قیمت 800,000 ریال
-
شابک
- 978-622-212-247-8
- تعداد صفحات 204
- نوبت چاپ 1
- سال انتشار 1401
- شماره جلد / نوبت ویرایش 1 / 0
عجیب نیست وقتی که به دنبال شناخت و فهم از آمریکا هستی، اولین نگاه تو معطوف بر ابرقدرت بودن این کشور باشد. شاید دشواری زمانی پدیدار میشود که تو با کثرتی از پیش فرضها به سراغ یک جامعه میروی. البته اشکالی هم ندارد که فردی در مطالعه میدانی و حتی اکتشافی، پیش فرض داشته باشد چون دیر یا زود با واقعیت روبرو خواهد شد. مثلاً تو میتوانی بگویی آمریکا یک کشور مذهبی است و این را در اروپا شنیده باشی. یا بگویی آمریکا یک کشور بی دین است و این را در ایران شنیده باشی و یا حتی بگویی همین است و هم آن و این را از فیلمهای هالیوودی فهمیده باشی. اکنون قرار است که در یک سفر بخش مهمی از این ذهنیتها را خودت تجربه کنی و نتیجه بگیری. یک مسافر در این روش، یک مشاهده گر فعال است تا سریعتر به اشتباهات خود پی برده، حقیقت را دریابد و یا بر درستی اندیشه پیشین خود صحه بگذارد.
با ورود به جامعه آمریکا میتوان باورها و پیش فرضهای قبلی را اصلاح، تایید یا حتی ابطال کرد. دور از ذهن نخواهد بود که آمریکا را جامعهای پیشرفته، بسیار مدرن و منظم بدانیم. چرا که اقتضای ابرقدرت بودن داشتن بهترینها در هر زمینهای است. حتی میتوان انتظار داشت که جامعه آمریکایی فوق العاده پرتلاش و دارای نظمی استوارباشد و این باور را نمیتوان غلط انگاشت، چون بدون تلاش نمیتوان ابرقدرت شد. اما همه اینها میتواند به یک باره فرو ریزد و حتی نادرست باشد یا حداقل به این شدت نباشد.
گاهی میتوان تصور کرد که امپراتوری بریتانیا در سایه خدمات کارگران مستعمرات خود از جمله هندوها عظمت یافت یا فرانسه با کار مسلمانان شمال آفریقا از جمله مراکش و الجزایر توسعه یافت. در این صورت شاید هم آمریکا با بکارگیری سایر ملل ابرقدرت شده و خود فقط مدیریت کرده باشد. اینها هم گزارههایی دور از ذهن نیستند. اما این که این برداشت از جامعه آمریکا تا چه حد میتواند درست و یا در عمل ممکن باشد، جای بسی تامل است.
یکی از فرایندهای پر دردسر برای سفر به آمریکا، اخذ مجوزهای ورود به این کشور است. کشوری عملاً مهاجر پذیر که به قول نقد نغز یکی از همکاران در دانشگاه تهران، موضوع گاه به شمردن دندان نخبگان هم میرسد. غرض آن که امروزه شاید برای ورود به آمریکا دیگر نخبه علمی و مالی بودن اولویت اول برنامه ریزان آن دیار نیست. با وجود ازدیاد فرار مغزها به سمت آن کشور، ناز و غمزه میزبان برای جذب نخبگان و تحمل آن امری اجتناب ناپذیراست.
نظری ثبت نشده