ورود اندیشه های مدرن به ایران، متفکران و کنش‌گران اجتماعی را در يك قرن اخير واداشته است تا در رويارويي با تکانه‌های چالش‌زای مدرنیته، به سنجش‌گری ریشه‌ها و بنیان‌های هویتی خود بپردازند و در صدد برآیند با درک این جریان جدید، فرایندهاي «هویت یابی» را مورد تعريف و بازتعريف قرار دهند. واقعيت این است که در دوران معاصر، مدرنیته بسیاری از وجوه زندگی روزمره ما را تحت تأثیر قرار داده است و تعّین‌بخش هویت و غیریت (فهم ديگري) در نگاه ما به جهان پيرامون‌مان شده است.  

پژوهش حاضر، درصدد است با تحليل گفتمان های هویتی شكل گرفته در ايران معاصر، به فهم اين مسأله ياري رساند كه حركت‌ها و جنبش‌هاي اجتماعي (در قالب‌هاي گوناگون) چه واكنشي در راستاي توافق، همسازي و رويارويي با مدرنيته (غرب) از خود نشان داده‌اند؟ به تعبير دقيق‌تر، هدف ما اين است كه گفتمان‌های هويتي مسلط در دو مقطع مشروطه و پهلوی اول را از منظر نحوة مواجهه با هویت مدرن مورد توجه قرار دهیم. در این كتاب تلاش خواهد شد تا از چشم‌انداز هویتی به بررسی نحوه مواجهه جامعه ایرانی با دنیای مدرن پرداخته شود.