تشریح جرایم علیه امنیت عمومی در حقوق کیفری ایران در قالب سیاست‌های کیفری امنیت مدار صورت پذیرفته است.از این روست که در راستای سیاست‌های کیفری جرم‌انگاری اندیشه مجرمانه، اعمال مقدماتی ونیز جرم‌انگاری مستقل معاونت از جرم، جرایم تبانی، تشکیل، اداره یا عضویت دردسته یا جمعیت به قصد برهم زدن امنیت کشور، تحريك به جنگ و كشتار و تحريك نيروهاي رزمنده مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

علاوه براین به جهت تبیین سیاست کیفری توسعه دامنه جرم‌انگاری پیشین، به تشریح سیاست کیفری ایران درقبال جرایم جاسوسی (جمع‌آوری اطلاعات طبقه‌بندی شده، انتقال اطلاعات طبقه‌بندی شده و ورود به اماکن ممنوعه) ونیز محاربه پرداخته شده است.ابهام سازی تقنینی و جرم‌انگاری‌های نوین نیز دو تکنیک سیاست کیفری امنیت مدار می‌باشند که معرفی و تبیین آن ها فرصتی مناسب را جهت تشریح جرایم سوء قصد به جان مقامات سیاسی یا مذهبی داخلی، فعالیت تبلیغی علیه نظام، بغی و افساد فی‌الارض را فراهم کرد.