در حقوق کیفری همواره یادگیری کلیات، اصول و قواعد کلی، از قبیل قواعد مشترکِ ناظر بر جرایم، مسئولیت کیفریِ مجرمان و مجازات‌ها، ضروری قلمداد می‌شود. عنصرهای جرم، دفاع‌های موجهه‌ی جرم، شرایط مسئولیت کیفری، معاونت یا شرکت در ارتکاب جرم، دفاع‌های رافع مسئولیت کیفری، اهداف مجازات‌ها و عوامل مشدده‌ی مجازات‌ها نظیر تعدد جرم ازجمله موضوع‌هایی هستند که اختصاص به جرایم معینی ندارند و لازم است یاد گرفته شوند. چنین مواردی به‌طورمعمول در حقوق کیفری عمومی مطرح و آموخته می‌شوند. از سوی دیگر، حقوق کیفری اختصاصی با مبنا قرار دادنِ بحث‌های مقدماتی که در حقوق کیفری عمومی طرح می‌گردند، به تحلیل جرایم مختلف به‌طور مجزا می‌پردازد، و از این رهگذر، شناخت عنصرهای خاصِ جرایم و مجازات آن‌ها را میسر می‌سازد.

در نظام کیفری انگلستان و وِیلز، تفکیک بالا به‌صورت متفاوتی مطرح است و تأکیدی بر استفاده از عناوین اشاره‌شده وجود ندارد. به دیگر سخن، اگرچه در نظام کیفری مذکور گاهی‌اوقات با استفاده از عناوینی نظیر بخش عمومیِ حقوق کیفری/اصول کلیِ حقوق کیفری و بخش اختصاصیِ حقوق کیفری/جرایم کیفری خاص تلاش می‌شود که قلمرو بحث از مسائل عمومیِ حقوق کیفری و جرایم کیفریِ خاص تفکیک شود، تقریباً همه‌ی کتاب‌ها در این زمینه با عنوان کلیِ حقوق کیفری و بدون پسوندِ عمومی یا اختصاصی منتشر می‌شوند. بررسی هرچند اجمالی کتاب‌های یادشده نیز حاکی از این است که هم مسائل عمومی و هم بحث‌های اختصاصیِ حقوق کیفری را دربرمی‌گیرند، چراکه به‌طورمعمول پس از طرح موضوع‌های کلی هم‌چون عنصرهای جرم،مسئولیت مطلق و دفاع‌ها به جرایم کیفریِ خاص در فصل‌های جداگانه و زیر عناوینی مانند قتل، جرایم غیرمُهلک علیه اشخاص، جرایم جنسی و جرایم مالی پرداخته می‌شود و حتی در فصل(های) پایانی با بررسی جرایمِ ناتمام بازگشتی به بحث‌های عمومی دارند.