لازم است بر اساس رویکردهای قربانی محور شرایط حاکم بر تکوین جرم و وقوع بزه‌دیدگی زنان مورد بررسی قرار گیرد تا در جهت پیشگیری از وقوع بزه و کاهش تبعات آن گامی برداشته شود. این مهم تنها با بالا بردن خطر ارتکاب جرم از طریق افزایش شدت مجازات‌ها محقق نمی‌شود بلکه باید نهادهای حمایتی در کنار نهادهای قضایی مداخله نمایند. در جامعه ایرانی یکی از نهادهای حمایتی دولتی سازمان بهزیستی کشور است که در راستای تحقق‌بخشی از اهداف عالیه نظام جمهوری اسلامی ایران جهت برپایی عدالت، رفاه و فراهم نمودن زمینه‌های استقلال و خودکفایی اقتصادی، اجتماعی زنان این اقشار را تحت پوشش خود قرار می‌دهد، در این راستا سازمان بهزیستی کشور جهت پیشگیری و به حداقل رساندن جرایم علیه زنان اقدام به تأسیس نهاد حمایتی تحت عنوان اورژانس اجتماعی نمود تا به شکل تخصصی‌تر به آسیب‌شناسی این افراد بپردازد. برنامه این نهاد در سال 1378 توسط سازمان بهزیستی کشور تصویب شد. این سازمان خدمات خود را با توجه به در نظر گرفتن ظرفیت‌های موجود محلی ارائه می‌نماید تا در جهت پیشگیری از بحران‌های فردی، خانوادگی و اجتماعی و کاهش بزه‌دیدگی زنان اقدام نماید. برنامه اورژانس اجتماعی مداخله در بحران فردی، خانوادگی و اجتماعی است که از طریق تیم تخصصی مرکز مداخله در بحران، خدمات سیار، خط تلفن 123، پایگاه خدمات اجتماعی صورت می‌گیرد. در جامعه ایرانی نهادهای قضایی و انتظامی به عنوان بازوی اجرایی در کاهش و جلوگیری از وقوع بزه نقش اصلی را ایفا می‌نمایند اما در کنار آن‌ها اورژانس اجتماعی نیز می‌تواند در حمایت، بازگشت بزه‌دیده به زندگی سالم،جلوگیری و یا کاهش جرایم مؤثر واقع گردد. آنچه در این کتاب آورده شده روایات زنان از بزه‌دیدگی خود و عملکرد اورژانس اجتماعی در مقابل آن‌ها است که در اختیار خوانندگان گرامی به ویژه اساتید و دانشجویان رشته حقوق قرار می‌گیرد. امید است با حمایت از این نهاد و گسترش هر چه بیشتر مراکز حمایتی و زیر مجموعه‌های بهزیستی از میزان آسیب‌های اجتماعی به ویژه علیه زنان کاهش داد زیرا که از بین بردن آن‌ها به طور کلی ممکن نیست.