📌كتاب حاضر مشتمل بر ٢ بخش و ۶ فصل است :
بخش نخست : فرايند شكل گیری گفتمان ریسک مدار
فصل اول : ريسک و مديريت آن
فصل دوم : مديريت از هم گسیختگی اجتماعي، جامعه ريسک مدار
فصل سوم : افول اصلاح و درمان، خيزش ناتوان سازي
بخش دوم : جلوه هاي سياست جنايي ريسک مدار
فصل نخست : مک دونالديزه شدن و مجازات، مديريت مبتني بر عقلانيت صوري
فصل دوم : عدالت شنجشي، مديريت  آماری ريسك جرم
فصل سوم : پیشگیری وضعي، مديريت غيركيفري ريسمك جرم
📌به اين صورت، ارائه راهبرد و تكنيك و ميزان كارايي يك راه حل و قابليت هاي آن، در حاشيه قرار گرفته و شايد علت شكست غالب انديشه هاي جرم شناسي نيز همين عدم ارايه راهكار عيني و قابل كنترل در راستاي اجراي پيشنهادهاي نظريه بوده است.
📌در واقع، در اكثر اين نظريات قبل از انكه ارايه مجموعه اي از تكنيك ها و شكل اجراي راهبردها مدنظر قرار گیرد، خود انديشه و نگرشی كه براي تبيين چگونگی شكل گیری جرم ارايه شده است، مطلوب است.
📌بنابراين راه كارهاي اكثر انديشه هاي ياد شده بيشتر ذهني و انتزاعي است تاعيني و قابل اعمال.
📌ديگر ويژگی بارز اين انديشه هاي يادشده آن است كه وقتي نظريه در فرايند كيفري متبلور ميشود، معمولا يك نگاه خرد و فردمحور نسبت به جرايم وجود دارد.
📌به اين معنا كه در واكنش هاي دستگاہ عدالت كيفري، هر جرم و مجرم، به صورت يك مورد منفرد و منفك از ساير جرايم و يا مجرمين ديده شده و به صورت جداگانه مورد مطالعه ميگیرد.
📌با اين وجود از دهه هشتاد ميلادي شاهد شكل گیری نگرش هاي جديدي در حيطه علوم جنايي هستيم كه ماهيت آنها كاملا مديريتي است.
📌ديدگاه هاي جديد به جاي آن كه به بحث و تجزيه و تحليل جرم و علل شكل گیری آن بپردازند، با رويكردي مديريتي، ريسك ارتكاب جرم را همانند ساير ريسك هايي كه در حوزه هاي اقتصادي، بيمه و ... وجود دارند، مورد ارزيابي و سنجش قرار داده و آن گاہ آن را مديريت ميكنند.
📌و ديدگاه هاي جديد مرتكب را نه به صورت انفرادي، بلكه در يك گروه و دسته، مورد ارزيابي و تجزيه و تحليل قرار ميدهند.
📌به اين صورت است كه شاهد شكل گیری يك راهبرد كيفري دوگانه هستيم:
بزهكاران به دو دسته پر ريسك، استثنايي، خطرناك، مزمن و كم ريسك،معمولي، دانه ريز طبقه بندي ميشوند.
📌گروه نخست از طريق حبس هاي طولاني مدت ناتوان شده و گروہ دوم با برخردي نرم و ملايم مواجه ميشوند.
📌راجع به ريسك جرم، در كنار مديريت كيفري، بحث مديريت غيركيفري نيز مطرح ميشود.
📌ابزارهايش پیشگیري وضعي و تكنيك هاي آن، در راستاي تقويت آماج جرم، ارتقاي سطح نظارت اجتماعي و رسمي است.
📌ابزارهايش پیشگیري وضعي و تكنيك هاي آن، در راستاي تقويت آماج جرم، ارتقاي سطح نظارت اجتماعي و رسمي است.
📌براي بررسي ريسك جرم، هم از راه هاي فردي و هم از راه هاي اجتماعي استفاده شده است كه به انحاء، در مورد مجرمين، ناتوان سازي در انجام جرم و بازپرورسازي انها، مدنظر است.
📌از بدو تفكر انسان راجع به پديده اي ضداجتماعي به نام جرم، نظريات و مكاتب مختلفي در مورد چگونگی شكل گیری اين پدیده مطرح شده و سياست گذاري هاي مختلفي در خصوص كيفيت واكنش نسبت به آن، صورت گرفته است.
📌با وجود تغاير انديشه ها و اختلافات بنيادي انها، نقاط اشتراك چندی، در اكثر اين آموزه ها و رهيافت ها وجود دارد.
📌از يك سو غالب اين ديدگاه ها به دنبال راه حلي براي ريشه كن كردن و محو جرم از جامعه بشري بودند.
از طرف ديگر نقطه تمركز اصلي غالب نظريه پردازي جرم شناختي، علت شناسي جرم است.
📌حتي وجه تمايز اصلي نظريات مختلف جرم شناسي هم تبيين هاي متفاوتي است كه در مورد شكل گیری جرم مطرح ميسازند: يكي متمركز بر علل رواني و ديگری متمركز بر علل محيطي است.