جرم‌شناسي فرهنگي به عنوان گرايشي نوخاسته در جرم­شناسي، جامعه­ شناسي و عدالت كيفري، در مقام تحلیل جرم، تقارن فرهنگ و فرآيندهاي مجرمانه را در زندگي اجتماعي معاصر بررسي مي‌كند. اين گرايش با استفاده از ديدگاه‌هاي مختلف برخاسته از مطالعات فرهنگي، نظريّه‌ي پست‌مدرنيسم و جامعه­ شناسي تقابلي و نيز روش­هاي مطالعاتي قوم­شناسانه و تحليل‌هاي رسانه‌اي و هم­چنين با بهره‌گيري از مسائل مربوط به تصوير، معنا و نماد به بررسي جرم مي‌پردازد. جرم‌شناسي فرهنگی در این مسیر به طور خاص، چهارچوب، سبك‌ و پويايي خرده‌ فرهنگ‌هاي غيرقانوني و منحرف و نقش آن‌ها در وقوع جرم را نيز مورد بررسي قرار مي‌دهد. علاوه براين، زمينه‌هاي ديگر جرم‌شناسي فرهنگي در مسیر تحلیل جرم عبارتند از: گسترش رسانه‌های جمعی و مخاطبان مشخّص براي جرايم، رسانه و فرهنگ، هويّت و تاريخ زندگي افراد، ارتباط ميان جرم و فضاي فرهنگي و در نهايت مجموع احساسات و هيجاناتي كه معناي جرم را شكل مي‌دهند. جرم‌شناسی فرهنگی با استفاده از روش­های تحقیقاتی کیفی؛ یعنی قوم­ شناسی و روش تحلیل محتوا به مطالعه­ ی پدیده­ی جرم می­ پردازد.